3. Anlatıcı Türleri

Olay anlatımına dayalı metinlerde olayları, kişileri, mekânı okurlara anlatan kişiye anlatıcı denir. Metinlerde anlatım iki tür anlatıcı aracılığıyla yapılır:

3.1. Birinci Kişi Ağzından Anlatım

Birinci kişi ağzıyla anlatımda, kişi kendi başından geçen veya içinde bulunduğu bir olayı anlatır. Çoğunlukla birinci tekil şahıs (ben) veya birinci çoğul şahıs (biz) ekleri kullanılır.

…çıktım, …gittim, …baktım, …buluştuk, …konuştuk, …dinledik gibi ifadeler kullanılır.

Örnek: Balkondaki birlikteliğimiz ayrılığı besliyordu kuşkusuz. Susuyorduk. Dalıp gitmeler, birbirimize doğru eriyip akarcasına gülümsemeler, kirpik düşürüp kaş kaldırmalar sözlerden daha anlamlıydı... (Hasan Ali Toptaş, Balkon )

3.2. Üçüncü Kişi Ağzından Anlatım

Genellikle duyulan veya görülen şeyler anlatılır. Çoğu zaman üçüncü tekil şahıs (o) veya üçüncü çoğul şahıs (onlar) ekleri kullanır.

Örnek: Küçük Hasan hiçbir şey düşünmeden ilerliyordu. Ne evde kendisinin dönmesini bekleyen iki küçük kardeşi ne de dört saat uzaktaki nahiye merkezinde hizmetçilik yapan anası bu anda aklında değildi. (Sabahattin Ali, Ayran)