Cümle: Bir yargı bildirmek için tek başına çekimli bir fiil veya çekimli bir fiille kullanılan kelimeler dizisi, tümce olarak tanımlanabilir.
A)YÜKLEMİN YERİNE GÖRE CÜMLELER
1)Kurallı Cümle (Düz Cümle)
Yüklemi türü fark etmeksizin cümlenin sonunda bulunan cümlelerdir.
Örnek: Yalanı en güzel kullanmış olanlar eski şarklılardır.
Örnek: Bundan başka saygılı, temiz ve çalışkan bir kızdı.
Örnek: Yanımdakilerden bu sarışın ve kibar tavırlı paşanın kim olduğunu sordum.
Örnek: Yanıma yaklaşan gölge, o eski şarkıyı gerçek bir istekle tekrarlıyordu.
Örnek: Hayat sahnesinde yetmiş üç yaşın basamaklarındayım.
Örnek: Seyircinin haklarını korumak amacıyla bir de tiyatro yönetmeliği hazırlanmıştır.
2)Kuralsız Cümle (Devrik Cümle)
Yüklemi türü fark etmeksizin cümlenin sonunda bulunmayan cümlelerdir.
Örnek: Hayatın başlangıcı gibi sonu da duyuyor bir ninni, masal ve uyku ihtiyacını.
Örnek: Sivrilirdi gür kaşları başlangıçlarında kıvrık toplantılar yaparak incele incele uçlarında.
Örnek: Şehrin bütün sokaklarında süvariler başladılar dörtnala koşmaya.
Örnek: Yumuşak ve içten sürdürdü konuşmasını.
Örnek: Bakakalırım giden geminin ardından.
3)Eksiltili Cümle
Herhangi bir sebeple yüklemi yazılmayan cümlelerdir.
ÖNEMLİ NOT: Bu tür cümlelerin sonuna üç nokta konur.
Örnek: Güzeller deniz kenarına geldikleri zaman âşıklar da kale burçlarına ve bedenlerine …
Örnek: Çocuk haykırarak ağlamaya ve bağırmaya ...
Örnek: Bir kitap üzerine bir fikir edinmek istedim mi o kitabı kendim…
Örnek: Sağ elinin çevik bir hareketiyle başındaki tülbendi…
Örnek: Tramvay biletçiliği yapabilirdi, tramvay biletçiliği iyiydi, yaz kış kapalı
